Full innsats, høg stemning, mykje moro og litt juks

Har du sett som tida flyg? Alt eitt år sidan føregåande påskerenn på Breikvam vart halde. Årets renn blei som tidlegare kun gjeve verbal informasjon rundt, då rennleiinga ikkje har lese seg godt nok opp på bruken av sosiale medier og ikkje ville freista skjebnen.

Sidan påskefredagen er av det lange» slaget, vart denne nytta til utgraving og oppbygging av arenaen etter IOC-føringar. Perfekte skispor vart trykte i snøen akkurat i tide før snøen vart flintharde» utpå kvelden. Ei kort og ei endå kortare løype vart laga, langløypa vart sløyfa i år av omsyn til reinsdyra som hadde lagt påskeferien sin til området.

I hoppbakken vart eit grotesk» hopp forma av utskårne snø-blokker. Den eine handtlangaren meinte undervegs at nå er hoppet høgt nok i massevis? Olav Selvik stega mot hoppet med bestemte skritt og kringkasta; minst 1 meter til!». Skrekkslagne bakkemannskap trudde ikkje sine eigne øyrer. Ein yngre gut frå Lonå lurte fælt på om byggverket vart laga for å ta livet av folk». Ekje så gale som det ser ut til», kommenterte Selvik og smilte. Hopp i tre valørar stod klare i det sola rann. Eitt lite hopp, eitt litt større hopp og eitt monsterhopp i kronologisk rekkefølgje. Dei måtte modnast» øve nåttå for å setja seg skikkeleg, og det vart difor ikkje rom for prøvehopping.

Det vart bokstaveleg talt månelyst» utøve kvelden, så rennleiinga hadde store vanskar med å kontrollera kva tid dei respektive parafinlampene vart kverkte». Er ein slepphendt» med søvnen i førevegen vert fokuset redusert, noko som igjen i ytterste konsekvens kan gå på helsa laus. Rennleiinga tok det difor for gitt» at vaksne folk klarer til ei viss grad å passa dette sjølv, utan å verta liggjande å bekymra seg for korona, krig, høge straumprisar og eksplosjon i kommunale avgifter.

Påskeafta ønska oss god morgon frå si desidert beste side. Isblå himmel, steikjande sol og vind som glimra med sitt fråver». Deltakarane strøymde på frå fjern (det blide Sørland, Suldal og Etne) og nær. Jamvel to russekledde jenter dukka opp, mest sannsynleg på jakt itte grisefest» eller ei eller anna form for knutesanking», ikkje veit eg. Påmeldingsavgifta var godt humør og glimt i augo. Solbrillene måtte av for å få dette bekrefta. Startnummera var ikkje blitt slakkare i formen» sidan i fjor. Snarare var dette gjerne meir dekkjande for utøverane. Litt etter litt klarte dei fleste å få startnummer installert på kassen» på ein eller anna finurleg måte. Deltakarane hadde eit alders-spenn på to-og-sytti år, så det er åpenbart at startnummera meint for Telenorkarusellen ikkje alltid passar som hand i hanske».

Før start vart alle informert via speaker-anlegget i messing frå tidlig 1900-talet, at nytt av året er at juks» er lovleg så sant dette er informert om på førehand. I same sekund ytra Per Aksel Birkeland at han hadde planar om det, ja, noko han etterlevde i alle disiplinar.

Deltakarane i den endå-kortare løypå var stilde opp i eit sirlig» kaos. Rennleiinga styrde dette med jernhand, slik at det skulle føregå smertefritt». Ikkje heilt uventa var det ei fullblods» langrennsjente frå Suldal, Cecilia Vik, som var først over målstreken i denne løypa. Dei to eldste deltakarane, Sigrunn Birkeland og Arne Flydal, begge godt og vel 70, la ut i velkjent stil i kort-løypå. Dei høyrde ikkje på rennleiinga for dei veit alltid best sjølv, men vart etter kvart geleida inn i rett spor. For ikkje å sprekkja på tidsskjemaet, gjekk øvegangen til kort-løypå meir eller mindre på direkten. Som godt var, stilde dei same utøvarane i kort-løypå også, slik at me ikkje mista tid på bytting av startnummer sidan me frykta at nokon av dei måtte kløppast av.

Løparane vart sleppte laus og innsatsen sprika» voldsomt. Her var utøvarar og turistar om ein annan. Enkelte prata, lo og såg på det fine vêret, medan andre oppfatta tevlinga som OL-grein. Per Aksel gjorde som han informerte om og korta inn sløyfa til det halve. Dette hjelpte ikkje nevneverdig, då ein heil del passerte mållinja lenge før han passerte linja baklengs». Ein mistenkjer at han har brukt mykje tid framføre fjernsynsapparatet, då dette ofte er opphav til slike idear. Nok ein gong var det proffen frå Suldal som var føsst» i mål, dei med pulk og ungar som knapt kan gå var forståeleg nok sist i mål til rungande jubel og heiarop.

Så snart slevja» i munnvikane hadde størkna etter langrennet, bar det direkte opp i hopp-arenaen. Ein slags omvendt kombinert utan mål og meining meinte enkelte. Her var endå-mindre bakke ut først med eit K-punkt på 2,5 meter. Her sette dei minste utføre med redsel i blikket, og stolte som hanar vel nede. Rennleiinga støtte på ei utfordring her då Olav Selvik og dotterå Tiril klinte til med tandemhopp. I og med at det gav to forskjellige hopplengder, oppstod usemje blant lengdemålarane, men det gjekk av i likaste laget.

I liten-bakke var nedslaga frå 2-8 meter, så vidt eg kan erindra. Her hoppa jamvel 74-åringen Arne Flydal frå Vindafjord IL, og sette fjellstøtt telemarknedslag i landinga. Karl-Inge Birkeland høyrde ikkje på dokteren sitt råd», og hoppa med nyoperert tå. Per Aksel gjorde som kringkasta, og juksa. Rett før hoppet skar han ut i ein krapp venstre sving, han følgde for øvrig same spor i andre omgang, og vart loggført med 0 meter. Dette til dei yngste sin store fornøyelse.

Monsterhoppet med ei høgd på godt og vel to meter, fekk berre to monsterhopparar på deltakarlista. Olav Selvik som var hjernen bak utforminga, og Kristian Birkeland som vart reven med. Dette er eit hopp som spelar på frykt, med ei stigning som minnar om at dei vil nærare vår herre. Hoppmonstera kasta ikkje vekk tid på prøveomgang, nei rett i elden. Det vart utøvd 4 C-moment her, og då hadde rygg og føter fått dosen» for resten av dagen. Publikum stod lamslåtte, og måtte innhenta seg med ei lita resetting etter dette sluttnummeret. Lyden i starttrompeten av messing, som Mette Flydal stod for, forsvann også etter dette da lungekapasiteten vart sett skikkeleg på prøve her.

Premieutdelinga gjekk som vanleg av stabelen i ukronologisk rekkefølgje. Premiar i form av brus og sjokolade vart delt ut villig vekk, for å bøta på lågt blodsukker etter strabasane. Då premiesermonien var ondagjort» vart det fri leik. 15 liter kokekaffi stod klar, grilla og brende pølser vart også servert i lompe eller deigkladdar» med fuktinntrenging etter nokre timar i solsteiken. Sjokoladekaka kom også etter kvart fram, og sidan nettdekninga» på flatå er fråverande gjekk praten livleg. Det var jamvel tre friskusar som avslutta med isbading i Breikvamselva.

Takk for oppmøtet og god stemning.

Er ikkje alt referert med militær presisjon, ber eg om orsaking for det. Om ikkje manns minne» vert svekka, kjem det i beste fall retting om lag same tid til neste år.

Ref, sportsjournalist Melvin Snerken» Birkeland

Deltagere langrenn: Cecilia Vik, Anita Vik, Ole Henrik Birkeland, Sigrid Birkeland, Karl-Inge Birkeland, Olav Selvik, Karen Birkeland, Tiril Birkeland Selvik, Henriette Høksaas, Markus Due, Sigurd Høksaas Due, Bård Høksaas, Svein Høksaas, Aud Miriam Høksaas, Torunn Birkeland, Per Aksel Birkeland, Eva Blom, Kristian Birkeland, Lilly Birkeland, Sigrunn Birkeland, Alve Søndenå, Ylva Søndenå, Siv Hege Lund, Leif Kåre Søndenå, Åshild Helstrup Hindenes, Andrea Birkeland, Arne Flydal, Sigbjørn Tveitane, Mette Flydal, Marthe Flydal Lunde, Astrid Agate Fatnes

Hopp endå mindre bakke:
Karl-Inge Birkeland
Alve Søndenå
Tiril Birkeland Selvik

Hopp liten bakke:
Per Aksel Birkeland 0 m / 0 m
Karl-Inge Birkeland 2 m / 3 m
Arne Flydal 2 m / 2,5 m
Astrid Agate Fatnes 2,5 m / 3,5 m
Ole Henrik Birkeland 5 m / 6,5 m
Kristian Birkeland 6 m / 8 m
Olav Selvik 5 m / 6,5 m med frontflip

Monsterhopp:
Kristian Birkeland med trikset Backflip» og nåke heilt anna»
Olav Selvik med trikså Flatspin»