Veka som gjekk (utanfor Sandeid)

Det sluttar aldri å forundre meg korleis ein kan snu og vende på verkelegheita, skape alternative verder og sleppe unna med nesten kva som helst i reklamens namn. Er det verkeleg ikkje nokon fleire enn meg som synst noko skurrar med setninga ”Fotball-EM blir presentert av … kebab-pizza fra Dr. Oetker”?

Rema 1000 har for tida ein reklamefilm gåande, der dei fortel om sitt rikhaldige utval av grillmat. Ein plakat kjem opp på tv-skjermen der det står ”Grunn nr 468”. Eg antar at det skal vere grunn nummer 468 til å handle på Rema 1000, men mitt spørsmål er då kor alle dei andre reklamefilmane tok vegen. Har dei hoppa over alle dei 467 første grunnane?

Telenor trur nok sjølv at dei har lagt seg på ei ”folkeleg” og sympatisk linje, når dei gong på gong lagar reklamefilmar med karakterane Arnhild og Arnfinn. Sistnemnte er ein enkel og triveleg mann med dongerijakke, 70-talsfrisyre og ein evig trong til å gløyme at han ikkje har ubegrensa med datatrafikk inkludert i mobilabonnementet sitt. At ikkje denne mannen har lært seg å begrense bruken av data på telefonen etter alle desse tabbane, er ei gåte. Og kvifor vil ikkje Telenor hjelpe stakkaren, som openbart har bruk for ein større datapakke i abonnementet sitt? Eg forstår heller ikkje korleis ein mann som slit så mykje med mobilrekninga, har råd til å leige inn Ronan Keating til å synge i bryllaupet sitt. Nei, dette kjem verken Arnfinn eller Telenor godt ut av. Eller Ronan Keating.

Alle elskar ikkje Grandiosa. Nokre forhold varer livet ut, men kvitost har ingenting med saka å gjere. Dagar med og utan VG er heilt like, og det enklaste er ikkje alltid det beste. I alle fall ikkje om ein skal lage ein brukbar reklamefilm. Nyheiter kan vere minst like underhaldande som reklame, og her er eit par godbitar frå veka som har gått:

* Ei ny forskrift vedtatt av regjeringa, skal gi kjøparar av bustader betre rettigheiter, melder VG. Blant punkta i den nye forskrifta blir enkelte formuleringar ikkje lenger lovlege å bruke i annonseringa ved sal av bustader. Blant anna formuleringa ”selges som den er” er gjort ulovleg. Slik eg tolkar det, må ein altså no selge bustaden som noko anna. Greitt å vite.

* Den amerikanske rapparen Post Malone har erstatta hjørnetennene sine med to gigantiske diamantar på til saman 12 karat. Prislappen på det nye gliset skal vere omlag 1,6 millionar dollar. Eg har høyrt om dollarglis, men dette er vel å dra det litt langt.

* IKEA i Frankrike er dømt for spionasje mot både tilsette og arbeidssøkande, skriv Dagbladet. Med avanserte metodar skal selskapet ha skaffa seg opplysningar ved hjelp av blant anna overvaking og bruk av privatetterforskarar. Eg er ikkje hundre prosent sikker, men eg synest at nokon bør sjekke ut møbelgiganten også i Norge, for kvar gong eg er inne i dei gule og blå bygga, kjenner eg meg som ei forvirra laboratorierotte i eit stort labyrinteksperiment.

* Amerikanarane er glade i sine våpen, og denne veka fortel Nettavisen at 500 politiavdelingar i USA er blitt utstyrte med eit nytt alternativ til tenestepistolen, nemleg lasso. Ja, det stemmer. Lasso.

* Det har skjedd djupt rystande ting på fjernsynet den siste tida, og eg siktar då sjølvsagt til det unge paret Anna og Jone som tapte finalen i programmet ”Sommerhytta”. Forståeleg nok var fortvilinga stor då dei slukøyra blei nøydde til å reise heim med bare eit skarve sett med utemøblar i premie. Men når nauda er størst, visar folk flest kva dei er laga av. Midt oppi denne håplause situasjonen har nemleg nordmenn slått ring rundt dei stakkars deltakarane, og samla inn meir enn 175 000 kroner så det unge paret ikkje skal gå ei kald og vond tid i møte, utan eiga hytte. Det er rørande.