Veka som gjekk (utanfor Sandeid)

”Ja, Turid, eg kjem om eit augeblikk. Eg skal bare hive på meg eit par jeans.” Unaturleg.

”Er det fint vêr ute, Turid? Så bra, då tar eg på meg eit par sneakers.” Unaturleg.

Reklamebransjen bruker desse orda. Mykje. Dei bruker ord og uttrykk som ingen vanlege menneske nokon sinne finn plass til i daglegspråket. Som i reklamefilmen der kjernefamilien står samla rundt ein kjøkkendisk ein heilt alminneleg morgon. For det første er det ingen som har tolv typar friske urter ståande på kjøkkenbenken, og for det andre er det ingen som er så uforskamma smørblid så tidleg på morgonen. Men eg skal la det ligge, for det er då ungane med den største ”kvardagslege” stemme spør om å få ”stabburmakrell” på brødskiva, at eg tenner på alle pluggar. Det er vel ingen som kallar det for ”stabburmakrell”? Det heiter makrell i tomat, eller i verste fall ”flykrasj”. Eg forstår at matprodusenten på ein umerkeleg måte forsøker å innbille oss forbrukarar at deira varemerke er ein del av daglegtalen, men vêr så snill.

Reklamestemma til Dressmann er vi blitt vane med. Den er så maskulin at den får Conan Barbaren til å framstå som ein rosabloggar i glitterkjole, noko eg i utgangspunktet kan leve fint med. Men at dei tillater seg å kalle bukser for jeans, cargopants og ”lekre chinos”, det er rett og slett ikkje innafor. Bukser er bukser. Er dei laga av dongeri, er det dongeribukser. Er dei korte, er det kortbukser. Er dei vide, er det saggebukser. Har dei press, er det finbukser, og er det hol i dei, er det søppel.

Frå det eine til det andre. Her er eit par nyheitssaker eg la merke til denne veka:

* Denne veka starta fotballen på det øvste nivået i Norge, men dei første serierundane har ikkje bydd på særleg med overraskingar. Bodø/Glimt vinn, medan Brann taper. Det meste er altså som normalt. For å finne dei verkeleg store fotballnyheitene denne veka, må vi til det store utlandet, der ikonet David Beckham no har gått ut offentleg og gitt sonen Romeo skryt. Ikkje for fotballprestasjonar, frivillig arbeid eller skuleprestasjonar. Ikkje for engasjement i klimasaka. Ikkje for å sette fokus på fattigdom. Nei, unge Romeo Beckham får pappa sitt anerkjennande og offentlege klapp på skuldra for den nye hårsveisen sin. Saka blir naturlegvis fyldig dekt i VG.

* Avisa Fremover melder tysdag at ”Her er atomubåten på vei til Tromsø”. Og dette skjer bare dagar etter at dei fekk besøk av Bodø/Glimt. Skal dei stakkars tromsøvêringane aldri få fred?

* Meir frå nord. Denne veka fylte den folkekjære artisten, journalisten og skodespelaren Arthur Arntzen 84 år. Den språkleg fargerike nordlendingen er mest kjend for karakteren Oluf, og bursdagen blei naturleg nok nemnt i fleire av landets aviser. Stort sett var det gratulasjonar og bursdagslys i spaltene, men i VG melde dei derimot at Arntzen var død. For eit år sidan. ”Dæm e nån førbainna sveittpeisa”, hadde nok Oluf sjølv sagt til saka.

* Sylvi Listhaug heldt denne veka sin første tale som leiar for Framstegsspartiet, og ikkje overraskande, nytta ho anledninga til å avfeie at det finst strukturell rasisme i Norge. Ho beskreiv også endringane i klimaet som noko dei raudgrøne brukar som ei unnskyldning og eit verktøy for å overstyre liva til lydige nordmenn. Eg ante verkeleg ikkje at sosialistane hadde makt over temperaturane i verda, men om Listhaug er inne på noko, så vil eg pent be Audun, Jonas og Bjørnar om 20 gradar og opphaldsvêr i midten av juli, for då skal eg på fisketur til Bodø.